متن صحبت اساسی در نشست انسجام اعضای ح د - خ - ا

متن صحبت اساسی در نشست

انسجام اعضای ح د - خ - ا

رفقای نهایت عزیز و گرامی !

درود برشما.اجازه دهید درآغاز آرزوی قلبی خود را بشما عرض نمایم.

نخست از صمیم قلب میخواهم شما و خانواده های شریف شما سلامتی دایم وآرامش کامل در زندگی داشته باشید. میدانیم آرامش خاطر شما زمانی فراهم میگردد که خواست های انسانی تان بخاطر سعادت و خوشبختی مردم ما در یک کشور آزاد، آباد، پیشرفته و مترقی برآورده شود . واقعآ این خواست بی نهایت یک خواست انسانی و وطنپرستانه است. برای من جای بسیار مسرت است که شریک خواستهای شریفانه شما هستم . در این لحظه که این افتخار را دارم با حضور تان بخاطر اهداف و مقاصد بزرگ فرصت را مساعد نمودید تا با اشتراک نظر هم تدبیر عملی خواست های مشترک ما را بسنجیم و با سربلندی راه مبارزه مشترک را درپیش بگیریم . میخواهم به عنوان سپاسگزاری از این حضور بهم رسانی ، بگویم رفقا راه های در پیش قدم مبارزه مشترک ما سبز و مقاصد شریفانه ما پیروز باد.

با این استقبالیه مختصر ، طوری که صحبت ها زمان بندی شده ، میخواهم مطابق به اجندا روی نکات اساسی بسیار واضح وشفاف با نظر داشت وقت تماس بگیرم

رفقای گرانقدر! چنانچه میدانید رفقای ما یعنی هر یک ما وشما از سالهای زیاد برای کار ومبارزه موثر ، هم از نام احزاب و جمع مجموعه های سیاسی و هم از نام جمع آمد های گروپی وهم از موقف وموقعیت یک شخصیت مستقل وهدفمند ، بخاطر تنظیم امکانات مبارزه مشترک ، تلاش های فراوان نموده ایم. اما با دریغ که با همه ء آن مساعی ، هنوز به جائی استیم که ناگزیر آن خواستها را اینک باز هم در اینجا به بحث بگیریم .

بعد از سپری شدن سالهای زیاد بخاطر به کرسی شاندن خواست انسجام و وحدت ، اکنون در وضعیت بسیار بسیار حساس وخطیر روی این مساله حیاتی سخن میزنیم.

رفقا به یقین توجه نموده اند که من روی سه موضوع تمرکز نمودم که روی ان مکث مینمایم. یک: وضعیت حساس . دو: وضعیت خطیر: سه مساله حیاتی.

وضعیت اسا س به چه مفهوم است.؟ من خلاصه میگویم. اول وضعیت عمومی پیرامون کشور:

بعد از به مقصد رسیدن سیاست های استعمار در متن بر نامه های لیبرال و لیبرال نو که در افغانستان سایه انداخته بود، با غروب آفتاب جهان دو قطبی و طلوع آفتاب تک تازی سیاست های نظام سرمایه داری ، با تغیر جهت بخشی افزار و وسایل جنگی از انسان ها گرفته تا تجهیزات جنگ، و بهم انداختن این افزار فشار برای ادامه جنگ فرسایشی بخاطر به تهدید رقبای منطقوی از سوی سازنده گان وحامیان آن ، متن ومحتوای آن راوی و یا قصه گوی وضعیت جاری در کشور است.

موقف وموقعیت ما به حیث نیروی بدیل برای کار ، زحمت ، رزم وپیکار مردم خواهانه و وطنپرستانه در برابر این نا بسامانی ها و تحویل وتحمیل بحران در تمام عرصه ها ، همه میدانیم از سالهای زیادی بسیار مایوس کننده و ناخواستنی است . من بسیار فاکت وار به گذشته نمیروم عوامل و عاملین را باز خوانی نمیکنم که شاید به اساس بینش های متفاوت استحکاک را بوجود بیاورد . اما واقعیت اینست که وضعیت ما به مثابه نیرو های داد خواه، مترقی ، انسان پرور ووطندوست خوب نیست . هیچ کدام ما هم از این وضعیت راضی نیستیم . و اینرا هم بخوبی میدانیم که در سازمانها ، گروه ها و حلقات کوچک قدر با دانش با سخن و به هر صلاحیت فکری که باشیم ، کاری را از پیش برده نمیتوانیم . ما این اموزش را داریم که بزرگترین دانشمندان متاخر طرح و تیوری شان را در تشکلات وانسجام های بزرگ عملی میدانستند که چنان هم کرده اند.

حالا حساسیت وضعیت اینست که بیائید بپزیریم . به قولی ، زندگی فاصله ای آمدن و رفتن ماست . رهبران ما چه شدند ؟ رفتند جاودانه شدند اما آیا میراثی گذاشتند ؟ همه میدانیم که داشتند و گذاشتند . ما خود محصول تربیه آنها استیم . درست است که هر شخص استعداد منحصر به خودش را دارد ، اما این واقعیت است که در عرصه سیاست ، دست پرورده انها استیم . اگر ما خوب استیم آنها بودند که ما را خوب پرورش دادند . حالا به این اصل باوری رسیده ایم که تکامل وجود دارد . لذا کار استعداد ها اینجا شروع میشود. حالا وقتی ما دارای این استعداد استیم به خود وماحول خود نظر بااندازیم که در کجا موقعیت داریم؟ واگر مانند گذشته گان خود، روزی نباشیم ، میراث مبارزه ما چیست؟ بلی حساسیت وضعیت ، اول نبود خود ماست بدون بجا گذاشتن هیچ میراثی. .

دوم : ما تا چه وقت وتا کجا نظاره گر این وضعیت استیم که مردم در آتش حوادث ورویداد ها نابود شوند و ما در بیابان پراگنده گی راه گم ونابود شویم ؟

وضعیت خطیر است.أ بلی بسیار زیاد وحتا کشنده است ، خطر، نا امیدی است . نا امید از نیروی نجات مردم، نیروی نجات وطن که هر روز در حلقوم ستمگران فرو میرود ، یک نسل ملیونی جوانان را به چشم سر میبینیم که چون رباط های برقی بخاطر تداوم فضای جهل آفرین در هوا وفضای کشور کوک میشوند تا همانند عقب نگهداشت سالهای گذشته سرنوشت ناهمگون این مردم و سرزمین تداوم پیدا کند. وقتی ما از ان وطن استیم و مردم ، مردم ماست . پس این خطر راسآ بما توجیه است.

مساله از هر دو جهت برای ما حیاتی است . مساله حیاتی همین است اگر ما قوی نباشیم هم خود ما نیستیم وهم مردم و وطن ما نخواهد بود . هر چند فرضیه ها اعتبار ندارد اما بفرض اگر ما بمانیم ویا وطن و وطنداری بماند. نه ما از مردم و وطن خواهیم بود و نه مردم و وطن از ما خواهند بود . بیگمان که این مساله برای ما و شما نه سزاوار و نه پزیرنده است .

پس چه کنیم ؟ این سوال بار ها پاسخ داده شده است . امروز همه پاسخ ها را کنار هم میگذاریم تا ببینیم که کدام یک پاسخ درست وصحیح است وهم بعد از دریافت پاسخ درست ، با گذاشتن دست روی دست این کامیابی را جشن میگیریم. همه ما به این باور رسیده باشیم که این آخرین امتحان زمان است، باید برای پاسخ درست اماده گی دقیق ومطمین ارائه نماییم .

فراخوان انسجام اعضای ح د خ ا چنین توجیه میشود که این فراخوان به مثابه یک دروازه فراخ وکلان بروی همه باز است اما من میگویم این راهیست که به پیروزی های بزرگ منتهی میشود .

طرح این فراخوان یک محور اساسی دارد ، محور اساسی یعنی پایه های انسجام که همه اش از دیدگاه ها، نظریات، پیشنهادات، خواست ها و آرزو های مشترک ما وشما گرفته شده است و باز هم همه این مفاهیم را ما و شما از ضرورت تاریخی ، رسالت مبارزه ، مسولیت تعهدات ما ، اصالت اندیشه ما استخراج نموده ایم. یک ساختار سیاسی بربنای همین اساسات بوجود می آید . حالا ما اینجا استیم که ببینیم کدام رفیق در کجای این طرح وساخت ساز یک تشکل واحد خود را دیده نمیتواند . با کلام آخر صحبت خود را بالای بخش اول اجندا تمام میکنم .

رفقای گرامی ! نظر من اینست طرح محوری انسجام بر بنیاد برنامه واساسنامه اساس قرار داده شود هرگاه رفقا دیدگاه ونظریات برای غنا مندی آن داشته باشند ، بعد از بحث و تبادل نظر در اینجا بازهم از جانب رفقای شامل دربحث یادداشت گردد . در بخش دوم اجندا که همانا تشکیل کمیسیون برای تکمیل پروسه بعدی است از طریق که ممکن میدانند ، سپرده شود و مورد غور ومداقه قرار گیرد . از اینرو در مورد بخش دوم اجندا کوتاه و مختصر عرض میکنم به پیشنهاد << نگاهی به فراخوان انسجام اعضای ح د خ ا >> برای ایجاد کمیسیون از ترکیب رفقای هم اندیش رای تائید میدهم و برای عضویت در کمیسیون از جانب نهضت و ز ا ، سه رفیق هریک رفقا محمد یعقوب هادی جنرال محمد عوض فاتح وحفیظ الله همزاد را که اعضای دایم فعال کمیسیون تفاهم استند معرفی مینمایم . کلام اخر و آخر خود را با یک نظر خاص رفیقانه به پایان میبرم . من با ارادت و حرمت کامل که به رفقا ی گرانقدر و بزرگوار ما هر یک رفیق انجنیر محمد یاسین صادقی گرامی و رفیق سید اکرام پیگیر گران ارج را به مدیریت افتخاری کمیسیون طرح انسجام اعضای ح د خ ا احترامانه پیشنهاد مینمایم هم از حضوراین رفقای عزیزالقدر خواهشمندم این پیشنهاد را قبول فرمایند وهم از رفقا تقاضا دارم به این پیشنهاد رای مثبت بدهند .

رفقا ! مردم نیروی محرک تاریخ استند شما نیروی محرک کشتی سرنوشت مردم ، راه تان پیروز است

با درود ها و محبت های راوان