شبکه اطلاع رسانی افغانستان (

رهبران فاسد و سربازان تنها در مرگ

سربازان گرسنه و بی رهبر در میدان های جنگ با جان خود همین نیم بند ثبات را حفظ می کنند و در پشت جبهه ها، رهبرانی که از کمک ها گرفته تا امکانات و حقوق آنان را به یغما برده و جنگ افرارها و مهمات را در معامله ها روانه انبار دشمن می کنند

بد نه و رهبری نیروهای امنیتی مملو از فساد است و دلیل مهم نفوذ و گسترش دامنه حضور نیروهای طالب و دیگر گروه های تروریستی در افغانستان، اما آنچه شکست در میدان های نبرد خوانده می شود نه از سوی سربازان بلکه مربوط به راس حکومت می شود تا وزارت ها و فرماندهان که انرژی و توان سربازان صف های جنگ را در معامله ها به فنا می دهند.
هرچند بارها عنوان شده است که جوانان سرخورده از فقر به دنبال تامین هزینه های زندگی جذب پولیس و نیروهای امنیتی می شوند اما زمانی که مردم، حکومت و قانون را مشروع ندانند، هیچ گاه فرزندان خود را برای دفاع از کشور در خدمت دولت قرار نمی دهند و هرچند معیشت یکی از دلایل اصلی برای یک سرباز است اما اگر تنها دلیل بود چرا به گروه طالبان و تروریستان نمی پیوندند که به مراتب از امکانات و حمایت های بیشتر از حکومت برخوردار باشند؟
پس از حمله شوروی، تب دشمنی با دولتِ وقت به شدت بالا بوده و تمامی امکانات در اختیار نیروهای تنظیمی و جهادی وارد نبرد شد و از سوی دیگر زمین ها و مراتع در درگیری ها از بین رفت اما در دوران جدید، مردم به اهمیت برقراری یک حکومت مرکزی و برقراری قانون واقف شده اند و بیزار از طالبان و کشتار بی گناهان هستند و در پی حمایت از قانون و مقابله با دشمنان این مرز و بوم به میدان های جنگ می روند و در دستگاه های امنیتی خدمت می کنند.
مشکل فساد گسترده و شکست در میدان جنگ از جانب بالاترین رده های حکومتی، نهادها و رهبران امنیتی است که از کمک های جهانی گرفته تا امکانات حتی حقوق سربازان را به یغما می برند و جنگ افزارها و مهمات را در معامله با دشمنان به انبارهای طالب و داعش و ... ارسال می کنند.
زمانی که سربازها روزها با گرسنگی و نبود تجهیزات کافی در جنگ به سر می برند و فساد و زدو بند رهبران خود را می بینند، طبعا سرخورده می شود، وقتی فرماندهان آنان را در میدان ها رها کرده و از سوخت گرفته تا مهمات را به فروش می رسانند با کدام انگیزه به نبرد دشمن بروند؟
مردم خواهان صلح و امنیت هستند و سربازان با جان خود همین نیم بند ثبات را حفظ کرده اند اما درد این ملت از درون قدرت و حکومت است که با سو استفاده از حمایت مردمِ خسته از جنگ، همچنان با فساد، افغانستان را به سوی تباهی می کشانند.
گفتنی است که بیش از 100 تن از نیروهای ارتش در پیوند با فساد اداری و اختلاس در دادگاه های نظامی هستند و نزدیک به 400 پرونده اختلاس، سو استفاده از صلاحیت ها و فساد در سال جاری ثبت شده است و در همین رابطه، فروش جنگ افزارها و نفت بزرگترین اتهام های وارده به نیروهی مسلح افغانستان است.
وزارت های دفاع و داخله که نقش اصلی در تامین امنیت کشور را به عهده دارند چنان به حیف و میل پول ها مشغول و در کشف و استخبارات ضعیف که مردم، خبرنگاران و فعالان سیاسی قبل از این نهادها به حضور نیروهای طالبان، خطر حمله و انتحاری پی می برند و تلاش می کنند توجه حکومت را به مناطق پرخطر و در آستانه سقوط جلب کنند که با وجود وزیرانی بی صلاحیت امنیتی هیچ عملیات ماثری در مقابله با مخالفان مسلح صورت نمی گیرد.
مراکز عدلی و پولیس از مهم ترین نهادهای آلوده به فساد افغانستان است و زمانی که امنیت یک کشور در دستان مقام های فاسد قرار گیرد، نتیجه را در اکنون ناامنی ها و کشتار مردم می بینیم و وضعیت آشوب و پرتنش بهترین فرصت را برای نفوذی های طالبِ درون حکومتی برای مهیا کردن هر معامله ای را فراهم می کند.
کمیسیون حقوق بشر برای پایان دادن به قانون شکنی های نیروهای پولیس، کارگاه های آموزشی برای فرماندهان پولیس در کابل دایر کرده و رییس این کمیسیون به انتقاد شدید از تخطی های پولیس در بخش های مختلف کشور پرداخت و برخی برخوردها را شرم آور خواند.
برای رسیدن به ثبات باید اراده ای ملی و حکومتی در مقابله با فساد و فسادپیشگان قدرت صورت گیرد تا دیگر زیر چتر حمایت قانون، مقام های خودفروخته فرصت تخطی نداشته باشند و اگر همچنان حکومت وحدت ملی با همین رویکرد به پیش برود با مردمی سرخورده از دولت و قانون و کشوری غرق در جنگ روبه رو خواهد شد.