عبدالسلام رحمانی

از دشمنی لفظی تا جنگ گرم!

2017-03-11

تنش بین افغانستان و پاکستان از سالیان متمادی به این طرف ادامه دارد و بخصوص در چهاردهه جنک در افغانستان همانطوریکه جهانیان اطلاع دارند از برکت لانه های مخالفین افغانستان که در پاکستان موقعیت دارند و از آن سوی خط به کشور ما صادر میشوند سبب ویرانی ، کشته ، زخمی و نابودی زیربناهای افغانستان گردیده اند. تربیت گاه های نظامی و فکری مخالفین ما همواره تحت قوماندۀ مستقیم ای اس ای و اردوی پاکستان بوده وتمام بدبختی های ناشی از عملکرد گروه های اجیر داخلی وخارجی در وطن ما به دستور آنها اعمال شده است.

حکومات گذشته و حال افغانستان در طول سالیان متمادی به منظور جلوگیری ازاعمال خلاف تمام موازین دیپلوماتیک و اصل حسن همجواری میان کشور های همسایه، با استفاده از حق خود ارادیت خویش در مقاطع معین زمانی، به سازمان ملل و کشور های ذیدخل شکایت های مستند و مستدل را بیان و پیشنهادات توام با حسن نیت خود را در قبال پاکستان، این فرزند ناخلف انگلیس ارایه و از پاکستان در از بین بردن پایگاه های مخالفین افغانستان مطالبات مکرر داشته اند، اما متاسفانه تا هنوز به هیچ یک از درخواست ها، نگرانی ها و مطالبات از هیچ مرجعی جواب قانع کننده شنیده و دیده نشده است، و برخلاف تجاوزات زمامداران پاکستان با گذشت زمان ابعاد گسترده و خانمان برانداز برای حکومت و ملت رنجدیدۀ افغانستان در قبال داشته است. از گذشته تا اکنون برخورد حکومات به ارتباط ثبات و امنیت در افغانستان موضع مقطعی، غیر حقیقی و دور از واقعیت بوده و جهان را نیز فریب داده اند، دیده میشود که پاکستان هیچ وقت هدف را که تعین کرده از آن کنار نمیرود ، احزاب و رهبران پاکستانی همان سیاستی را تعقیب مینماید که دولت های آنها درپیش گرفته اند، بعضی اوقات اینجا و انجا صحبت از مذاکرات و از بین بردن مخالفین افغانستان سر داده میشود این شعارجز بخاطر فریب دادن افغانستان و جهان چیزی دیگر حاصل نداشته است.

چند روز قبل در پاکستان انفجارات پی در پی از طرف گروه های مخالف دولت پاکستان سازمان داده شد و تعدادی از منسوبین نظامی شان در آن طرف خط دیورند کشته و

زخمی شدند ، این انفجارات تلفات انسانی و مادی را دربر داشت هر انسانیکه دارای عقل سلیم باشد و آن تصاویر را در پرده های تلویزیون تماشا نموده باشند هیچگاه مورد تائید قرار نمیدهند بلکه نفرت خود را علیه چنین اعمال ابراز میدارند، دولت و مردم افغانستان نیز با یک صدا انرا محکوم نموده با تاسف باید گفت که دولت پاکستان یک روز بعد از آن لست شصت پنج نفری افراد را که گویا در این انفجار دست داشته و از خاک افغانستان طرح ریزی گردیده بود به جانب دولت افغانستان تسلیم و خواهان گرفتاری آنها و سپردن شان به دولت پاکستان شدند.

در حالیکه به گفته مقامات دولتی افغانستان هیچ گروهی مخالف پاکستان در سرزمین ما علیه دولت پاکستان فعالیت های تروریستی و آدرس مشخص در نزد دولت ندارند تا در از بین بردن یا گرفتاری آنها اقدام عملی را انجام دهند. در حالیکه دولت پاکستان صدها راکت را به ولایات سرحدی کشور ما بدون درنظرداشت احترام به حق حاکمیت و روابط دیپلوماتیک پرتاب که باعث تخریب منازل مردم و تلفات انسانی نیز گردید.

دولت پاکستان با کدام حق و با استفاد از کدام اصول و موازین قبول شدۀ بین امللی به خود اجازه میدهد که بالای یک کشور دارای حاکمیت و نظام انتخابی مشروع حملات اینچننینی را انجام دهد، طوریکه دولت افغانستان به جای پرداختن به جواب بالمثل، از حوصله مندی، هوشیاری و برخورد نیک دیپلوماتیک کار گرفته و موضوع را بین دولت مردان مورد بررسی قرار داده در نهایت دولت افغانستان لست جداگانه افراد و اشخاصیکه در آن طرف خط علیه دولت افغانستان فعالیت های تخریبی دارند تسلیم داده و همچنان از 32 مرکز تربیت نظامی در مدرسه های پاکستانی یادداشت به جانب پاکستان تقدیم نموده اند. مقامات بلند پایه ای دولت پاکستان در حالیکه صد ها بار در پرده های تلویزیون از موجودیت آنها اعتراف و باخبری خود را ابراز و برای جهانیان و دولت افغانستان وعده های دروغین در از بین بردن یا حداقل کاهش فعالیت های آنها داده اند . اما اقدام عملی تا کنون انجام نگرفته است.

مردم افغانستان چهاردهه جنگ ویرانی، کشته ، زخمی شدن و نابودی سرزمین خود را از جانب پاکستان دانسته و علیه آن به هر در که رفته اند تا کنون جواب مثبت دریافت نکرده اند میگویند ( بگیر که نگیرید) چهار دهه جنگی که از آن سوی مرز رهبری و به کشور ما صادر میشود آفتابی بوده به کدام سند و ثبوتی ضرورت نیست اما بازهم دولت

پاکستان از آن انکار مینماید در حالیکه جهان امروز به آن اعتراف میکند که تعداد زیادی از پایگاه های مخالفین افغانستان و حتی جهان در پاکستان موجود است و پاکستان برای باجگیری از جهان از ان سوی استفاده میکند. دولت پاکستان باید به این درک رسیده باشند که آتش افرزوی و حفظ تداوم ان در افغانستان، روزی دامنگیر حکومت و مردم خود شان نیز خواهد شد.

مهمتر از همه چند روز قبل جنرال پرویز مشرف رئیس جمهور پیشین پاکستان یکبار دیگر در رسانه ها ظاهر و از دخالت پاکستان در امور افغانستان بی پرده صحبت نمود و چهره اصلی خویش را مجدداً نمایان ساخت، در پاسخ یکی از جوابات خبرنگار گفت: " تا زمانیکه دولت افغانستان دوستی را با هندوستان قطع نکند پاکستان از هر امکان برای قطع این روابط کار خواهد گرفت)، این صحبت در تلویزیون یک افغانستان نیز به نشر رسیده هرگاه مردم افغانستان و دنیا خواهان شنیدن حرف های جنرال مشرف هستند از تلویزیون یک نشر دوباره آنرا درخواست نمایند. این بار اول جنرال مشرف نیست، چندین بار از طریق رسانه ها صحبت های دخالت آمیز در مورد افغانستان نموده است، هرگاه از جنرال مشرف سوال شود که شما با این ویا آن کشور قطع روابط نمایید، در جواب چه عکس العمل نشان خواهد داد؟ هرگاه افغانستان چهاردهه در امور کشور شما دخالت مینمود شما به صفت یک پاکستانی خاموشی اختیار میکردید یا اینکه به هر وسیله ممکن صدای خود را بلند و از دخالت افغانستان نارضایتی خویش را ابراز می نمودید و حق تان را از جامعۀ جهانی (سازمان ملل) خواستار میشدید؟ آیا مردم افغانستان حق شکایت در مورد دخالت دولت شما در امور داخلی افغانستان را از جامعۀ بین المللی ندارد؟ آیا مردم افغانستان حق ندارند علیه شما دشمنی داشته باشند؟ یا از نظر شما مردم افغانستان دستان مبارک شما را بوسیده از شما تشکری نمایند که حق باشماست؟

با احترام

عبدالسلام رحمانی